2025-12-11
Лумбалната пункција е клучна клиничка процедура, а изборот на инструменти директно влијае на терапевтскиот исход и удобноста на пациентот. Иглите за лумбална пункција главно се класифицирани во три вида: традиционалната игла Квинке, модерна игла со молив и специјализирана комбинирана спинално-епидурална игла за анестезија, секоја со специфични апликации.
Иглата Quincke има дизајн со заоблен врв, што го олеснува продирањето во дура матер и обезбедува јасно чувство за работа. Сепак, нејзината пункција со сечење остава релативно голем отвор во дура матер, кој е склон да предизвика истекување на цереброспиналната течност и да го зголеми ризикот од главоболка по пункција.
Иглата со точка со молив има конусен дизајн со тап врв. Со туркање настрана наместо сечење на влакната на дура матер, значително се намалува инциденцата на истекување на цереброспиналната течност и главоболка. Иако чувството за време на пункција е помалку изразено, неговата безбедносна предност го прави префериран избор за повеќето пункции.
Комбинираната спинално-епидурална игла за анестезија усвојува дизајн на внатрешна игла: прво, епидуралната игла се користи за позиционирање, а потоа потенка игла за спинална анестезија се вметнува низ нејзиниот внатрешен лумен. Овој дизајн овозможува брза спинална анестезија и поставување на епидурален катетер истовремено, што го прави погоден за анестезија која бара долго траење или прецизна контрола.
Севкупно, иглите за пункција главно се користат за дијагностичко собирање на цереброспиналната течност и терапевтско инјектирање на лекови или поставување катетри. Во клиничката селекција, иглите со точка на молив често се избираат за дијагностички пункции за да се намалат компликациите, додека посебните комплети игли се користат за потребите за анестезија. Еволуцијата на иглите за пункција го одразува трендот на клиничките операции кон минимално инвазивни и пристапи насочени кон пациентите, а широката примена на иглите со точка со молив е манифестација на овој концепт.